گفته‌هایی از مادر ترزا

• منتظر رهبران نباشید، خودتان به تنهایى اقدام کنید، نفر به نفر.

• من امروز فکر می‌‌کنم که دنیا وارونه است، زیرا در خانه‌ها و زندگى خانوادگى عشق کمى وجود دارد. ما براى لذت بردن از چه‌هایمان و از یکدیگر وقت نداریم.

• عشق در خانه‌ها جوانه می‌‌زند. عشق در خانه‌ها زندگى می‌‌کند. و علت این همه مصیبت و غمى که در جهان امروز داریم همین است. امروز همه در شتاب وحشتناکى بسر می‌‌بریم و به دنبال تولید بیشتر، ثروت بیشتر و ... هستیم. در نتیجه بچه‌ها زمان کمى را با پدر و مادرهایشان می‌گذرانند و پدر و مادرها هم زمان کمى را با هم می‌‌گذرانند و بدین ترتیب، نابودى عشق و صلح جهان از درون خانه‌ها آغاز می‌‌گردد.

• من خدا را در هر انسانى می‌‌بینم. هنگامى که زخم بیمارى را می‌‌شویم حس می‌‌کنم که دارم از خود خدا پرستارى می‌‌کنم. آیا این تجربه جالبى نیست؟

• بدترین نوع فقر،تنهایى و احساس محبوبیت نداشتن است و براى از بین بردن آن باید از درون خانه‌هاى خودمان شروع کنیم.

• اگر به قضاوت کردن درباره دیگران بپردازید، وقتى براى عشق ورزیدن به آنان باقى نمی‌‌‌ماند.

• من مطمئن نیستم که بهشت چه شکلى است امّا چیزى که می‌‌دانم این است که در روز قیامت از ما نمی‌‌‌پرسند چقدر کار خوب در زندگیمان انجام داده‌ایم؟ بلکه از ما خواهند پرسید چقدر کارهایى که کرده‌ایم را با عشق انجام داده‌ایم؟

• کارهاى نیک، پیوندهایى هستند که زنجیره عشق را تشکیل می‌‌دهند.

• در پایان زندگى، قضاوتى که درباره شما می‌‌شود بر این پایه نیست که چند مدرک تحصیلى کسب کرده‌اید، چقدر پول به دست آورده‌اید یا چه کارهاى بزرگى انجام داده‌اید. بلکه بر این پایه خواهد بود که «من گرسنه بودم، شما به من غذا دادید. من برهنه بودم، شما به من لباس دادید. من بی‌‌خانمان بودم، شما مرا به درون خانه‌تان راه دادید.»

مادر ترزا      
(١٩١٠-١٩٩٧)