شما ممکن است به عنوان انسان به عقل و هوش خودتان خیلى ببالید امّا هیچیک از حسهاى شما توانائى رقابت با آنچه در دنیاى حیوانات وجود دارد را ندارند. حیوانات در تاریکى میبینند، از مسافتهاى دور بو میکشند، و جریان الکتریکى ناشى از حرکت عضلات را تشخیص میدهند.
آنچه در زیر آمده است، ١٠ حسى است که در حیوانات وجود دارد ولى در انسانها موجود نیست:
10- خفاشها
خفاشها از طریق جیغهاى ماوراء صوتى که میکشند و تفسیر بازتاب موجهاى صوتى پس از برخورد به اشیاء محیطى و بازگشت آنها، از برخورد با موانع جلوگیرى میکنند و حشرات را در بالهاى خود به دام میاندازند. دلفینها نیز از چنین رادار بیولوژیکى براى غوطهورى در آبهاى تاریک استفاده میکنند.
9- کوسهها
هیچوقت با کوسه، قایم موشک بازى نکنید زیرا حتماً بازنده خواهید شد! کوسهها داراى سلّولهاى خاصى در مغزشان هستند که نسبت به میدانهاى مغناطیسى تولید شده توسط سایر موجودات حساس میباشند. این توانایى در بعضى کوسهها آنچنان قوى است که میتوانند ماهیهایى را که زیر شنها مخفى شدهاند، از طریق سیگنالهاى ضعیف الکتریکى ناشى از حرکت عضلات آنها، پیدا کنند.
8- مار بوآ
عضو حساس به حرارتى که در بین چشمان و سوراخهاى بینى مار بوآ قرار دارد به آن امکان میدهد تا حرارت بدن طعمهاش را حس کند. یکى از این عضو در هر طرف سر مار بوآ قرار دارد و بنابراین میتواند فاصلهاش با شکار را به دقت هر چه تمامتر، حتى در تاریکى کامل، به دست آورد.
7- مرغ مگس (Hummingbird)
چشمان حشرات و پرندگان به طول موجهاى نور که خارج از محدوده دید انسانها قرار دارند، عادت کردهاند. پرندگانى که به نظر ما بیرنگ میآیند، غالباً هنگامى که در نور نزدیک به ماوراء بنفش دیده شوند، آنچنان رنگهاى متنوعى دارند که ما حتى اسمى براى آنها نداریم.
6- گربهها
گربهها داراى پرده آینه مانندى در پشت چشمانشان هستند که به آنها اجازه میدهد در تاریکى محض حرکت کنند و به شکار بپردازند. این پرده، نور را پس از عبور از شبکیه منعکس میکند و به چشمها شانس دیگرى براى گرفتن فوتونها میدهد.
5- مارها
بیرون آمدن زبان چنگالى مارها ممکن است به نظر ما چندشآور باشد امّا این وسیله بو کردن محیط در آنهاست. مارها از زبانشان براى جمعآورى ذرّات معلّق در هوا استفاده میکنند. سپس زبانشان را در حفره خاصى که در سقف دهانشان وجود دارد فرو میکنند. در آنجا بوها پردازش میشوند و به سیگنالهاى الکتریکى که به مغز فرستاده میشوند ترجمه میگردند.
4- شبپره
براى شبپرهها واقعاً عبارت «عشق در هواست» مصداق دارد! آنها مىتوانند سیگنالهاى شیمیایى عشق به نام «فرومون» را که از جنس مخالف ساطع مىشود از فاصله ١٠ کیلومترى تشخیص دهند. برخى مطالعات نشان مىدهد که انسانها نیز قادر به تشخیص فرومونها هستند امّا از فاصله بسیار نزدیک.
3- موشها
اغلب موشها داراى دید ضعیفى هستند امّا این نقیصه را با سبیلى که بر دماغشان دارند جبران میکنند. آنها از این موهاى بلند همان طور استفاده میکنند که افراد نابینا از عصا. با جنباندن موهاى سبیل و تماس آنها با اشیاء پیرامونى، موشها تصاویر ذهنى از محیط پیرامونشان را شکل میدهند.
2- طبله ماهى
بعضى ماهیها مثل طبله ماهى با استفاده از کیسه هوایشان «میشنوند» . کیسه هوا ارتعاشات صوتى را تشخیص میدهد و آنها را از طریق استخوانهایى که در گوش میانى قرار دارند به گوش داخلى رله میکنند. سلّولهاى مویى در گوش داخلى به این ارتعاشات واکنش نشان میدهند و اطلاعات صوتى را به مغز ماهى ارسال میکنند.
1- پرندگان مهاجر
بسیارى از پرندگان و به ویژه پرندگان مهاجر میتوانند از میدان مغناطیسى زمین براى باقى ماندن در مسیر در خلال یک پرواز طولانى استفاده کنند. دانشمندان هنوز دقیقاً نمیدانند که آنها چگونه این کار را میکنند امّا در یکى از مطالعات اخیر چنین نتیجهگیرى شده است که پرندگان احتمالاً داراى نوعى حس عمومی هستند که به آنها اجازه میدهد خطوط مغناطیسى زمین را به صورت الگوهاى رنگى یا نورى «ببینند». در حالى که انسانها فقط باید از قطبنما یا محل قرارگرفتن خورشید براى مکانیابى شمال استفاده کنند.