در
معبدى گربهاى وجود داشت که هنگام مراقبه راهبها مزاحم تمرکز آنها
مىشد. بنابراین استاد بزرگ دستور داد هر وقت زمان مراقبه مىرسد یک نفر
گربه را گرفته و به ته باغ ببرد و به درختى ببندد. این روال سالها ادامه
پیدا کرد و یکى از اصول کار آن مذهب شد. سالها بعد استاد بزرگ در گذشت.
گربه هم مرد. راهبان آن معبد گربهاى خریدند و به معبد آوردند تا هنگام
مراقبه به درخت ببندند تا اصول مراقبه را درست به جاى آورده باشند. سالها
بعد استاد بزرگ دیگرى رسالهاى نوشت درباره اهمیت بستن گربه