در مطب دندانپزشکی

آیا تاکنون پیش آمده که به فردى همسن و سال خود نگاه کرده باشید و پیش خود گفته باشید: نه، من مطمئناً اینقدر پیر و شکسته نشده‌ام؟ اگر جوابتان مثبت است از داستان زیر خوشتان خواهد آمد: من یکروز در اتاق انتظار یک دندانپزشک نشسته بودم. بار اولى بود که پیش او مى‌رفتم. به مدارکش که در اتاق انتظار قاب کرده بود و به دیوار زده بود نگاه کردم و اسم کاملش را دیدم. ناگهان به یادم آمد که ٣٠ سال پیش، در دوران دبیرستان، پسر بلندقد، مو مشکى و مهربانى به همین اسم در کلاس ما بود. وقتى که نوبتم شد و وارد اتاق او شدم به سرعت متوجه شدم که اشتباه کرده‌ام. این آدم خمیده، موخاکسترى و با صورت پر چین و چروک نمى‌توانست همکلاسى من باشد. بعد از این که کارش بر روى دندانهایم تمام شد و آماده ترک مطب بودم از او پرسیدم که آیا به مدرسه البرز مى‌رفته است؟ او گفت: بله. بله. من البرزى هستم. پرسیدم: چه سالى فارغ‌التحصیل شدید؟ گفت: ١٣٥٩. چرا این سوال را مى‌پرسید؟ گفتم: براى این که شما در همان کلاسى بودید که من بودم. او چشمانش را تنگ کرد و کمى به من خیره شد و بعد مردک احمق و نفهم گفت: شما چى درس مى‌دادید؟؟؟

کلاس‌های تخصصی برای آقایان

مرکز آموزش بزرگسالان برگزار می‌کند کلاس‌هاى پائیزه براى آقایان ثبت نام تا پایان شهریور ماه ١٣٨٧ توجه: به دلیل پیچیدگى و مشکلى موضوعات، براى هر کلاس بیش از ٨ نفر ثبت نام نمی‌شود کلاس ١ چگونه جایخى را پر می‌کنند؟ برگزارى به صورت مرحله به مرحله همراه با نمایش اسلاید مدّت: ٤ هفته، دوشنبه‌ها و چهارشنبه‌ها از ساعت ١٩ تا ٢١ کلاس ٢ آیا دستمال توالت خود به خود عوض می‌شود؟ برگزارى به صورت میزگرد و بحث آزاد مدّت: ٢ هفته، شنبه‌ها از ساعت ١٨ تا ٢٠ کلاس ٣ آیا می‌توان طورى ادرار کرد که کف دستشویى و دیوارهاى اطراف کثیف نشود؟ برگزارى به صورت کار عملى و گروهى مدّت: ٤ هفته، یکشنبه‌ها از ساعت ١٩ تا ٢١ کلاس ٤ تفاوت‌هاى بنیادى بین سبد لباس‌هاى کثیف و کف زمین برگزارى به صورت نمایش فیلم با توضیحات تکمیلى مدّت: ٣ هفته، پنج‌شنبه‌ها از ساعت ١٤ تا ١٦ کلاس ٥ آیا ظرف‌هاى غذا می‌توانند خودشان پرواز کنند و در سینک آشپزخانه فرود آیند؟ برگزارى به صورت نمایش ویدیویى مدّت: ٤ هفته، سه‌شنبه و پنج‌شنبه‌ها از ساعت ١٩ تا ٢١ کلاس ٦ گم کردن ریموت کنترل و از دست دادن هویت برگزارى به صورت کارگاه آموزشى همراه با گروه‌هاى پشتیبان مدّت: ٤ هفته، چهارشنبه‌ها و پنج‌شنبه‌ها از ساعت ١٩ تا ٢١ کلاس ٧ یادگیرى چگونگى پیدا کردن چیزها ... ابتدا نگاه کردن به سرجایش و بعد زیر و رو کردن خانه برگزارى به صورت بحث آزاد مدّت: ٢ هفته، دوشنبه‌ها از ساعت١٨ تا ٢٠ کلاس ٨ حفظ سلامتى ... گل آوردن براى همسر سلامتى شمارا به خطر نمی‌اندازد برگزارى به صورت نمایش اسلاید همراه با نوار صوتى مدّت: سه شب، یک‌شنبه، سه‌شنبه و پنج‌شنبه از ساعت ١٩ تا ٢١ کلاس ٩ مرد واقعى هنگامى که راه را گم کرد از یکنفر سوال می‌کند برگزارى به صورت میزگرد و بحث آزاد مدّت: حداقل ٦ ماه، سه‌شنبه‌ها از ١٨ تا ٢٠ کلاس ١٠ آیا از لحاظ ژنتیکى غیرممکن است که به هنگام پارک کردن ماشین توسط همسرتان ساکت بنشینید؟ برگزارى به صورت شبیه‌سازى کامپیوترى مدّت: ٤ هفته پنج‌شنبه‌ها از ساعت ١٢ تا ١٤ کلاس ١١ تفاوت‌هاى بنیادى بین مادر و همسر برگزارى به صورت آنلاین و نقش بازى کردن مدّت: نامحدود، سه‌شنبه‌ها از ساعت ١٩ تا ٢٢ کلاس ١٢ حفظ آرامش به هنگام خرید کردن همسر برگزارى به صورت تمرینات مدیتیشن و روش‌هاى تنفسى مدّت: ٤ هفته، شنبه‌ها و سه‌شنبه‌ها از ١٧ تا ٢٠ کلاس ١٣ مبارزه با فراموشى ... به یادآوردن روز تولد، سالگردها و سایر تاریخ‌هاى مهم برگزارى به صورت جلسات شوک درمانى مدّت: سه شب، یک‌شنبه و سه‌شنبه و پنج‌شنبه از ساعت ١٩ تا ٢١ کلاس ١٤ اجاق گاز: چیست و چگونه استفاده می‌شود؟ برگزارى به صورت نمایش زنده سه‌شنبه‌ها از ساعت ١٨ تا ٢٠ * پس از پایان دوره، به کسانى که امتحانات را با موفقیت بگذرانند دیپلم افتخار داده خواهد شد. *

تاثیر گذاری

آموزگارى در نیویورک تصمیم گرفت که از دانش‌آموزان کلاسش به شیوه جالبى قدردانى کند. او دانش‌آموزان را یکى‌یکى به جلوى کلاس می‌آورد و چگونگى اثرگذارى آن‌ها بر خودش را بازگو می‌کرد. آنگاه به سینه هر یک از آنان روبانى آبى رنگ می‌زد که روى آن با حروف طلایى نوشته شده بود: «من آدم تاثیرگذارى هستم.» سپس آموزگار تصمیم گرفت که پروژه‌اى براى کلاس تعریف کند تا ببیند این کار از لحاظ پذیرش اجتماعى چه اثرى خواهد داشت. آموزگار به هر دانش‌آموز سه روبان آبى اضافى داد و از آن‌ها خواست که در بیرون از مدرسه همین مراسم قدردانى را گسترش داده و نتایج کار را دنبال کنند و ببینند چه کسى از چه کسى قدردانى کرده است و پس از یک هفته گزارش کارشان را به کلاس ارائه نمایند. یکى از بچه‌ها به سراغ یکى از مدیران جوان شرکتى که در نزدیکى مدرسه بود رفت و از او به خاطر کمکى که در برنامه‌ریزى شغلى به وى کرده بود قدردانى کرد و یکى از روبان‌هاى آبى را به پیراهنش زد. و دو روبان دیگر را به او داد و گفت: ما در حال انجام یک پروژه هستیم و از شما خواهش می‌کنم از اتاقتان بیرون بروید، کسى را پیدا کنید و از او با نصب روبان آبى به سینه‌اش قدردانى کنید. مدیر جوان چند ساعت بعد به دفتر رئیسش که به بدرفتارى با کارمندان زیر دستش شهرت داشت رفت و به او گفت که صمیمانه او را به خاطر نبوغ کاری‌اش تحسین می‌کند. رئیس ابتدا خیلى متعجب شد. آنگاه مدیر جوان از او اجازه گرفت که اگر روبان آبى را می‌پذیرد به او اجازه دهد تا آن را بر روى سینه‌اش بچسباند. رئیس گفت: «البته که می‌پذیرم.» مدیر جوان یکى از روبان‌هاى آبى را روى یقه کت رئیسش، درست بالاى قلب او، چسباند و سپس آخرین روبان را به او داد و گفت: لطفاً این روبان اضافى را بگیرید و به همین ترتیب از فرد دیگرى قدردانى کنید. مدیر جوان به رئیسش گفت پسر جوانى که این روبان آبى را به من داد گفت که در حال انجام یک پروژه درسى است و آن‌ها می‌خواهند این مراسم روبان زنى را گسترش دهند و ببینند چه اثرى روى مردم می‌گذارد. آن شب، رئیس شرکت به خانه آمد و در کنار پسر ١٤ ساله‌اش نشست و به او گفت: امروز یک اتفاق باور نکردنى براى من افتاد. من دردفترم بودم که یکى از کارمندانم وارد شد و به من گفت که مرا تحسین می‌کند و به خاطر نبوغ کاری‌ام، روبانى آبى به من داد. می‌توانى تصور کنی؟ او فکر می‌کند که من یک نابغه هستم! او سپس آن روبان آبى را به سینه‌ام چسباند که روى آن نوشته شده بود: «من آدم تاثیرگذارى هستم.» رئیس ادامه داد: او به من یک روبان اضافى هم داد و از من خواست به وسیله آن از کس دیگرى قدردانى کنم. هنگامى که داشتم به سمت خانه می‌آمدم، به این فکر می‌کردم که این روبان را به چه کسى بدهم و به فکر تو افتادم. من می‌خواهم از تو قدردانى کنم. مشغله کارى من بسیار زیاد است و وقتى شب‌ها به خانه می‌آیم توجه زیادى به تو نمی‌کنم. من به خاطر نمرات درسی‌ات که زیاد خوب نیستند و به خاطر اتاق خوابت که همیشه نامرتب و کثیف است، سر تو فریاد می‌کشم. امّا امشب، می‌خواهم کنارت بنشینم و به تو بگویم که چقدر برایم عزیزى و مى‌خواهم بدانى که تو بر روى زندگى من تاثیرگذار بوده‌اى. تو در کنار مادرت، مهم‌ترین افراد در زندگى من هستید. تو فرزند خیلى خوبى هستى و من دوستت دارم. آنگاه روبان آبى را به پسرش داد. پسر که کاملاً شگفت زده شده بود به گریه افتاد. نمی‌توانست جلوى گریه‌اش را بگیرد. تمام بدنش می‌لرزید. او به پدرش نگاه کرد و با صداى لرزان گفت: «پدر، امشب قبل از این که به خانه بیایى، من در اتاقم نشسته بودم و نامه‌اى براى تو و مامان نوشتم و برایتان توضیح دادم که چرا به زندگیم خاتمه دادم و از شما خواستم مرا ببخشید.» من می‌خواستم امشب پس از آن که شما خوابیدید، خودکشى کنم. من اصلاً فکر نمی‌کردم که وجود من برایتان اهمیتى داشته باشد. نامه‌ام بالا در اتاقم است. پدرش از پله‌ها بالا رفت و نامه پرسوز و گداز پسرش را پیدا کرد. فردا که رئیس به اداره آمد، آدم دیگرى شده بود. او دیگر سر کارمندان غر نمی‌زد و طورى رفتار می‌کرد که همه کارمندان بفهمند که چقدر بر روى او تاثیرگذار بوده‌اند. مدیر جوان به بسیارى از نوجوانان دیگر در برنامه‌ریزى شغلى کمک کرد. یکى از آن‌ها پسر رئیسش بود و همیشه به آن‌ها می‌گفت که آن‌ها در زندگى او تاثیرگذار بوده‌اند. و به علاوه، بچه‌هاى کلاس، درس با ارزشى آموختند: «انسان در هر شرایط و وضعیتى می‌تواند تاثیرگذار باشد.» همین امروز از کسانی که بر زندگی شما تاثیر مثبت گذاشته‌اند قدردانی کنید. یادتان نرود که روبان آبی را از طریق ایمیل هم می‌توان فرستاد!

پنجره

- یک زوج جوان به خانه جدیدى نقل مکان کردند. - صبح اولین روز که از خواب بیدار شدند و سرگرم خوردن صبحانه بودند، زن جوان از پنجره به بیرون نگاه کرد و دید که همسایه‌شان لباس‌هاى شسته شده را روى بند آویزان کرده است. - زن جوان به همسرش گفت: ببین! لباس‌هایشان خوب تمیز نشده است. بلد نیستند لباس‌ها را خوب بشویند. - شاید بهتر باشد پودر یا صابونى که با آن لباس‌ها را می‌شویند عوض کنند. - شوهرش نگاهى از پنجره به بیرون انداخت ولى چیزى نگفت و ساکت ماند. - هر بار که همسایه لباس‌هایشان را روى بند پهن می‌کرد، زن جوان همین حرف‌ها را تکرار می‌کرد. - یکماه بعد، از تمیز بودن لباس‌هاى همسایه که روى بند پهن شده بودند شگفت‌زده شد و به همسرش گفت: ببین! بالاخره فهمیدند لباس‌ها را چطور بشویند. - شوهرش گفت: من امروز صبح زود از خواب بیدار شدم و شیشه‌هاى پنجره‌مان را تمیز کردم! - زندگى هم همین‌طور است: هنگامى که به دیگران نگاه می‌کنیم، چیزى که می‌بینیم به تمیز بودن پنجره‌اى که از آن نگاه می‌کنیم بستگى دارد. قبل از این که از دیگران انتقاد کنیم، بهتر است وضعیت خودمان را بررسى کنیم و از خود بپرسیم که آیا آماده دیدن خوبی‌ها هستیم و یا آن که در جستجوى چیزى در دیگران می‌گردیم تا آن را مورد قضاوت و داورى قرار دهیم. - و یادم رفت بگویم که .... من امروز تو راشفاف‌تر و روشن‌تر از دیروز دیدم. تو چی؟ - روز خوبى برایت آرزو می‌کنم.

زندگی چیست؟

در ١٥ سالگى آموختم که مادران از همه بهتر می‌دانند، و گاهى اوقات پدران هم. در ٢٠ سالگى یاد گرفتم که کار خلاف فایده‌اى ندارد، حتى اگر با مهارت انجام شود. در ٢٥ سالگى دانستم که یک نوزاد، مادر را از داشتن یک روز هشت ساعته و پدر را از داشتن یک شب هشت ساعته محروم مى‌کند. در ٣٠ سالگى پى بردم که قدرت، جاذبه مرد است و جاذبه، قدرت زن. در ٣٥ سالگى متوجه شدم که آینده چیزى نیست که انسان به ارث ببرد، بلکه چیزى است که خود می‌سازد. در ٤٠ سالگى آموختم که رمز خوشبخت زیستن، در آن نیست که کارى را که دوست داریم انجام دهیم، بلکه در این است که کارى را که انجام می‌دهیم دوست داشته باشیم. در ٤٥ سالگى یاد گرفتم که ١٠ درصد از زندگى چیزهایى است که براى انسان اتفاق می‌افتد و ٩٠ درصد بقیه آن است که چگونه نسبت به آن واکنش نشان می‌دهیم. در ٥٠ سالگى پى بردم که کتاب بهترین دوست انسان، و پیروى کورکورانه بدترین دشمن وى است. در ٥٥ سالگى پى بردم که تصمیمات کوچک را باید با مغز گرفت و تصمیمات بزرگ را با قلب. در ٦٠ سالگى متوجه شدم که بدون عشق می‌توان ایثار کرد، اما بدون ایثار هرگز نمی‌توان عشق ورزید. در ٦٥ سالگى آموختم که انسان براى لذت بردن از عمرى دراز، باید بعد از خوردن آنچه لازم است، آنچه را نیز که میل دارد بخورد. در ٧٠ سالگى یاد گرفتم که زندگى مساله در اختیار داشتن کارت‌هاى خوب نیست، بلکه خوب بازى کردن با کارت‌هاى بد است. در ٧٥ سالگى دانستم که انسان تا وقتى فکر می‌کند نارس است، به رشد وکمال خود ادامه می‌دهد و به محض آن‌که گمان کرد رسیده شده است، دچار آفت می‌شود. در ٨٠ سالگى پى بردم که دوست داشتن و مورد محبت قرار گرفتن بزرگترین لذت دنیا است. در ٨٥ سالگى دریافتم که همانا زندگى زیباست!

معنى عشق براى بچه‌هاى ٤ تا ٨ ساله

سه دقیقه آرام بنشینید و این متن را بخوانید. ارزشش را دارد. این‌ها کلماتى است که از دهان بچه‌ها خارج شده است. تعدادى از متخصصان این پرسش را از گروهى از بچه‌هاى ٤ تا ٨ ساله پرسیدند که: «عشق یعنى چه؟» پاسخ‌هایى که دریافت شد عمیق‌تر و جامع‌تر از حدّ تصوّر هر کس بود. در اینجا بعضى از این پاسخ را براى شما می‌آوریم: • هنگامى که مادربزرگم آرتروز گرفت دیگر نمی‌توانست دولا شود و ناخن‌هاى پایش را لاک بزند. بنابراین، پدربزرگم همیشه این کار را براى او می‌کرد، حتى وقتى دست‌هاى خودش هم آرتروز گرفت. این یعنى عشق. (ربه‌کا، ٨ ساله) • وقتى یک نفر عاشق شما باشد، جورى که اسمتان را صدا می‌کند متفاوت است. شما می‌دانید که اسمتان در دهن او در جاى امنى قرار دارد. (بیلى، ٤ ساله) • عشق هنگامى است که یک دختر به صورتش عطر می‌زند و یک پسر به صورتش ادوکلن می‌زند و با هم بیرون می‌روند و همدیگر را بو می‌کنند. (کارل، ٥ ساله) • عشق هنگامى است که شما براى غذا خوردن به رستوران می‌روید و بیشتر سیب‌زمینى سرخ کرده‌هایتان را به یکنفر می‌دهید بدون آن که او را وادار کنید تا او هم مال خودش را به شما بدهد. (کریس، ٦ ساله) • عشق هنگامى است که مامانم براى پدرم قهوه درست می‌کند و قبل از آن که جلوى او بگذارد آن را می‌چشد تا مطمئن شود که مزه‌اش خوب است. (دنى، ٧ ساله) • عشق هنگامى است که دو نفر همیشه همدیگر را می‌بوسند و وقتى از بوسیدن خسته شدند هنوز می‌خواهند در کنار هم باشند و با هم بیشتر حرف بزنند. مامان و باباى من اینجورى هستند. (امیلى، ٨ ساله) • اگر می‌خواهید یاد بگیرید که چه جورى عشق بورزید باید از دوستى که ازش بدتان می‌آید شروع کنید. (نیکا، ٦ ساله) (ما به چند میلیون نیکاى دیگر در این سیاره نیاز داریم) • عشق هنگامى است که به یکنفر بگوئید از پیراهنش خوشتان می‌آید و بعد از آن او هر روز آن پیراهن را بپوشد. (نوئل، ٧ ساله) • عشق شبیه یک پیرزن کوچولو و یک پیرمرد کوچولو است که پس از سال‌هاى طولانى هنوز همدیگر را دوست دارند. (تامى، ٦ ساله) • عشق هنگامى است که مامان بهترین تکه مرغ را به بابا می‌دهد. (الین، ٥ ساله) • هنگامى که شما عاشق یکنفر باشید، مژه‌هایتان بالا و پائین می‌رود و ستاره‌هاى کوچک از بین آن‌ها خارج می‌شود. (کارن، ٧ ساله) • شما نباید به یکنفر بگوئید که عاشقش هستید مگر وقتى که واقعاً منظورتان همین باشد. اما اگر واقعاً منظورتان این است باید آن را زیاد بگوئید. مردم معمولاً فراموش می‌کنند. (جسیکا، ٨ ساله) و سرانجام ... برنده ما یک پسر چهارساله‌ بود که پیرمرد همسایه‌شان به تازگى همسرش را از دست داده بود. پسرک وقتى گریه کردن پیرمرد را دید، به حیاط خانه آن‌ها رفت و از زانوى او بالا رفت و همانجا نشست. وقتى مادرش پرسید به مرد همسایه چه گفتی؟ پسرک گفت: «هیچى، فقط کمکش کردم که گریه کند.»