خواندنی و رنگارنگ

هیچ چیز ارزشمند تر از همین امروز نیست

خواندنی و رنگارنگ

هیچ چیز ارزشمند تر از همین امروز نیست

فرمایشات حکیمانه

سوال: اگر حق انتخاب داشتید که تا ابد زنده بمانید، این کار را می کردید؟ و چرا؟

پاسخ: من تا ابد زنده نمی ماندم، زیرا ما نباید تا ابد زنده بمانیم چون اگر قرار بود که ما تا ابد زنده بمانیم در این صورت ما تا ابد زنده می ماندیم اما ما نمی توانیم تا ابد زنده بمانیم. به این دلیل من تا ابد زنده بمانیم در این صورت ما تا ابد زنده می ماندیم اما ما نمی توانیم تا ابد زنده بمانیم. به این دلیل من تا ابد زنده نمی ماندم.

«ملکه زیبایی آمریکا در مسابقات ملکه زیبایی جهان، 1994»


• اگر آدم کشیها را در نظر نگیریم، واشنگتن یکی از کمترین نرخهاى جرم و جنایت در بین شهرهاى آمریکا را داراست.

«ماریون برى، شهردار واشنگتن»


• من تا کنون سابقه عمل زانو بر روى هیچ جاى دیگرى از بدنم نداشته ام.

«وینسون بنت، بازیکن بسکتبال دانشگاه کنتاکی»


• من هر وقت در تلویزیون فیلم کودکان قحطی زده آفریقا را می بینم، بی اختیار اشکم سرازیر می شود. منظورم این است که منهم دوست دارم آنقدر لاغر باشم ولی بدون آنهمه حشرات و مرگ و اینجور چیزها.

«ماریا کرى، خواننده پاپ»


• پلیس براى ایجاد بی نظمی نیست. براى حفظ بی نظمی است.

«دیلی، شهردار شیکاگو در کنوانسیون حزب دموکرات»


• چین کشور بزرگی است و تعداد زیادى چینی در آن سکونت دارند.

«شارل دوگل، رئیس جمهور پیشین فرانسه»


• من جرمی مرتکب نشده ام. تنها کارى که کرده ام این است که از قانون پیروى نکرده ام.

«دیوید دینکینز، شهردار نیویورک، در پاسخ به یک روزنامه درباره علت پرداخت نکردن مالیات»


• اینترنت یک وسیله عالی براى این است که آدم روى شبکه حضور داشته باشد.

«باب دال، کاندیداى ریاست جمهورى آمریکا از حزب جمهوریخواه»


• به طور سنتی اغلب واردات استرالیا از آن سوى دریاها می آید.

«اندربرى، یکی از وزراى پیشین استرالیا»


• فرق من با یک دیوانه این است که من دیوانه نیستم.

«سالوادور دالی، نقاش معروف»


• من این تیم را 360 درجه تغییر خواهم داد.

«جیسون کید، مربی تیم دالاس ماوریک»


• پژوهشگران دریافته اند که برخی از واکنشهایی که شکلات در مغز انسان ایجاد می کند، مشابه مارى جواناست... آنها همچنین مشابهتهاى دیگرى هم بین شکلات و مارى جوانا کشف کرده اند که من الان به یاد نمی آورم.

«مجرى شوى تلویزیونی NBCs Today»


• من به تازگی از سفر آمریکای لاتین بازگشتم. من خیلی متاسفم که در دوران مدرسه، زبان لاتین را بهتر یاد نگرفته بودم که بتوانم با مردم آنجا ارتباط برقرار کنم.

«دان کویل، معاون رئیس جمهورى پیشین آمریکا»


• خیابانها در فیلادلفیا امن هستند. این مردمند که خیابانها را ناامن می کنند.

«فرانک ریزو، رئیس پلیس فیلادلفیا»


• سیگار کشیدن آدم را می کشد. و اگر شما بمیرید، بخش مهمی از زندگی خود را از دست خواهید داد.

«بروک شیلدز، هنر پیشه هالیوود، در مراسم انتخاب به عنوان سخنگوى سازمان مبارزه با سیگار»

• رئیس جمهور به تمام قولهایی که می خواست به آنها عمل کند، عمل کرده است.

«جورج استفانوپولوس، از دوستان بیل کلینتون»


• پس از آن که هیچ آدم با صلاحیتی برای پست مدیرى مدرسه پیدا نشد، با کمال خوشوقتی انتصاب آقاى دیوید استیل را به عنوان مدیر مدرسه اعلام می کنم.

«رئیس انجمن خانه و مدرسه دبیرستان برینگتون در ردآیلند»


• اگر سانسور نباشد، ذهن جامعه به طرز وحشتناکی آشفته و سردرگم می شود.

«ژنرال وست مورلند، در خلال جنگ ویتنام»


• نصف مردم دنیا، پائین تر از حد میانگین قرار دارند.

«جرالد فورد، رئیس جمهورى پیشین آمریکا»

کاریکلماتورهاى پرویز شاپور

• آب در آبشار مى دود، در رودخانه قدم مى زند و در مرداب استراحت مى کند.

• براى اینکه از تنهایى نجات پیدا کنم، در پشه بندم را به روى پشه ها گشودم.

• لوکوموتیوى را که سوت بلبلى مى زد در قفس انداختم.

• وقتى تصویر گل محمدى در آب افتاد، ماهیها صلوات فرستادند.

• در خودکشى قاتل و مقتول یکى است.

• آدم خودپرست خیال مى کند خورشید براى برنزه کردن او به کنار دریا آمده است.

• پروانه وقتى مى خواست با شمع عکس یادگارى بیاندازد خاکستر شد.

• وصیت کردم جسدم را روى پل صراط به خاک بسپارند.

• قطره باران شلوارش را بالا زده بود که خیس نشود.

• بلبل قبل از خواندن تارهاى صوتى اش را کوک مى کند.

• پایم را با ذره بین بزرگ کردم کفشم برایم تنگ شد.

• سطل زباله داشت به خودش عطر مى زد.

• ساعت به ریش ضرب المثل «وقت طلاست» مى خندید.

• دو خط موازى در ایام نوروز یکدیگر را در آغوش فشردند.

• منجم خودپرست وقتى ستاره اقبالش را کشف کرد علم نجوم را رها کرد. 

مرد خوشبخت


 

پادشاهى پس از این‌که بیمار شد گفت:
«نصف قلمرو پادشاهى ام را به کسى مى‌دهم که بتواند مرا معالجه کند».
تمام آدم هاى دانا دور هم جمع شدند
تا ببیند چطور مى‌شود شاه را معالجه کرد،
اما هیچ یک ندانست.
تنها یکى از مردان دانا گفت:
فکر مى‌کند مى‌تواند شاه را معالجه کند.
اگر یک آدم خوشبخت را پیدا کنید،
پیراهنش را بردارید
و تن شاه کنید،
شاه معالجه می‌شود.
شاه پیک‌هایش را براى پیدا کردن یک آدم خوشبخت فرستاد.
آن‌ها در سرتاسر مملکت سفر کردند
ولى نتوانستند آدم خوشبختى پیدا کنند.
حتى یک نفر پیدا نشد که کاملا راضى باشد.
آن که ثروت داشت، بیمار بود.
آن که سالم بود در فقر دست و پا مى‌زد،
یا اگر سالم و ثروتمند بود زن و زندگى بدى داشت.
یا اگر فرزندى داشت، فرزندانش بد بودند.
خلاصه هر آدمى چیزى داشت که از آن گله و شکایت کند.
آخرهاى یک شب،
پسر شاه از کنار کلبه‌اى محقر و فقیرانه رد مى‌شد
که شنید یک نفر دارد چیزهایى مى‌گوید:
« شکر خدا که کارم را تمام کرده‌ام.
سیر و پر غذا خورده‌ام
و مى‌توانم دراز بکشم
و بخوابم!
چه چیز دیگرى مى‌توانم بخواهم؟»
پسر شاه خوشحال شد
و دستور داد که پیراهن مرد را بگیرند
و پیش شاه بیاورند
و به مرد هم هر چقدر بخواهد بدهند.
پیک‌ها براى بیرون آوردن پیراهن مرد توى کلبه رفتند،
اما مرد خوشبخت آن قدر فقیر بود که پیراهن نداشت!

لئو تولستوى (۱۸۷۲)

بهار زندگی

یه روز یه دختری به پوچی رسیده بود و آدما رو دوست نداشت، از همه زده شده بود. ولی یک بار نشست فکر کرد. جدی فکر کرد که بابا زندگی یعنی سخت نگرفتن و پرورش  احساسات درونی. اومد خندید به خودش، به جدی بودنش، افکار بدو کنار گذاشت و نوع ذات مقدس انسانها رو باور کرد و خوبی‌شونو دید بعد زندگی خودش زندگی شد.
 

مرد خوشبخت


پادشاهى پس از این‌که بیمار شد گفت:
«نصف قلمرو پادشاهى ام را به کسى مى‌دهم که بتواند مرا معالجه کند».
تمام آدم هاى دانا دور هم جمع شدند
تا ببیند چطور مى‌شود شاه را معالجه کرد،
اما هیچ یک ندانست.
تنها یکى از مردان دانا گفت:
فکر مى‌کند مى‌تواند شاه را معالجه کند.
اگر یک آدم خوشبخت را پیدا کنید،
پیراهنش را بردارید
و تن شاه کنید،
شاه معالجه می‌شود.
شاه پیک‌هایش را براى پیدا کردن یک آدم خوشبخت فرستاد.
آن‌ها در سرتاسر مملکت سفر کردند
ولى نتوانستند آدم خوشبختى پیدا کنند.
حتى یک نفر پیدا نشد که کاملا راضى باشد.
آن که ثروت داشت، بیمار بود.
آن که سالم بود در فقر دست و پا مى‌زد،
یا اگر سالم و ثروتمند بود زن و زندگى بدى داشت.
یا اگر فرزندى داشت، فرزندانش بد بودند.
خلاصه هر آدمى چیزى داشت که از آن گله و شکایت کند.
آخرهاى یک شب،
پسر شاه از کنار کلبه‌اى محقر و فقیرانه رد مى‌شد
که شنید یک نفر دارد چیزهایى مى‌گوید:
« شکر خدا که کارم را تمام کرده‌ام.
سیر و پر غذا خورده‌ام
و مى‌توانم دراز بکشم
و بخوابم!
چه چیز دیگرى مى‌توانم بخواهم؟»
پسر شاه خوشحال شد
و دستور داد که پیراهن مرد را بگیرند
و پیش شاه بیاورند
و به مرد هم هر چقدر بخواهد بدهند.
پیک‌ها براى بیرون آوردن پیراهن مرد توى کلبه رفتند،
اما مرد خوشبخت آن قدر فقیر بود که پیراهن نداشت!

لئو تولستوى (۱۸۷۲)

 

حراج وسایل شیطان


به روایت افسانه‌ها روزى شیطان همه جا جار زد که قصد دارد از کار خود دست بکشد
و وسایلش را با تخفیف مناسب به فروش بگذارد.
او ابزارهاى خود را به شکل چشمگیرى به نمایش گذاشت. این وسایل شامل خودپرستى،
شهوت، نفرت، خشم، آز، حسادت، قدرت‌طلبى و دیگر شرارت‌ها بود.
ولى در میان آن‌ها یکى که بسیار کهنه و مستعمل به نظر مى‌رسید، بهاى گرانى داشت
و شیطان حاضر نبود آن را ارزان بفروشد.
کسى از او پرسید: این وسیله چیست؟
شیطان پاسخ داد: این نومیدى و افسردگی‌ست
آن مرد با حیرت گفت: چرا این قدر گران است؟
شیطان با همان لبخند مرموزش پاسخ داد: چون این مؤثرترین وسیله من است.. هرگاه
سایر ابزارم بى‌اثر مى‌شوند، فقط با این وسیله مى‌توانم در قلب انسان‌ها رخنه
کنم و کارى را به انجام برسانم. اگر فقط موفق شوم کسى را به احساس نومیدى،
دلسردى و اندوه وا دارم، مى‌توانم با او هر آنچه مى‌خواهم بکنم
من این وسیله را در مورد تمامى انسان‌ها به کار برده‌ام. به همین دلیل این قدر کهنه شده است.